Verhoogd risico/Laag risico

In het kader van compliance, verwijst “verhoogd risico” en “laag risico” naar de mate van waarschijnlijkheid dat een bepaalde gebeurtenis of situatie zich voordoet en de mogelijke impact ervan op de naleving van wet- en regelgeving. Hier zijn de definities van beide termen:

1. Verhoogd risico:
Verhoogd risico houdt in dat er een aanzienlijke kans bestaat dat een organisatie of individu niet voldoet aan de vereiste wet- en regelgeving. Dit kan het gevolg zijn van verschillende factoren, zoals complexe transacties, betrokkenheid bij industrieën met een hoog regelgevingsrisico (bijvoorbeeld financiële dienstverlening of gezondheidszorg), gebrek aan interne controlemechanismen, eerdere schendingen van wetten en voorschriften, of betrokkenheid bij activiteiten die gevoelig zijn voor witwassen, fraude of andere illegale praktijken. Organisaties en individuen met verhoogde risico’s worden vaak onderworpen aan strengere compliance-eisen en monitoring.

2. Laag risico:
Laag risico betekent dat er een relatief kleine kans is dat een organisatie of individu niet voldoet aan de wettelijke en regelgevende vereisten. Dit kan het gevolg zijn van verschillende factoren, zoals een eenvoudige en transparante bedrijfsvoering, een goede naleving van regelgeving in het verleden, en betrokkenheid bij activiteiten met een lager regelgevingsrisico. Organisaties en individuen met een laag risico kunnen profiteren van minder strenge compliance-vereisten en verminderde monitoring in vergelijking met diegenen met verhoogde risico’s.

Het beoordelen van het risiconiveau is een belangrijk aspect van compliance en stelt organisaties en regelgevende instanties in staat om hun inspanningen en middelen effectiever te richten op die gebieden waar de nalevingsrisico’s het hoogst zijn. Het is ook belangrijk op te merken dat het beoordelen van risico’s vaak een dynamisch proces is dat regelmatig wordt herzien en geactualiseerd om rekening te houden met veranderingen in de bedrijfsomgeving en wet- en regelgeving.